Müziğe Yön Verenler, Yeni Çıkan Albümler

Indie Pop’un önde gelen isimlerinden İngiliz sanatçı Natasha Khan, bildiğimiz adıyla Bat For Lashes uzun bir aradan sonra yeni albümü Lost Girls ile geçtiğimiz haftalarda dinleyicileriyle buluştu. 6 Eylül’de yayınlanan ve 10 şarkıdan oluşan albüm toplamda 38 dakika sürüyor.

Bat For Lashes’ın geride bıraktığımız dört albümüne kıyasla daha canlı tonlara sahip olan Lost Girls bunu albümdeki neredeyse tüm şarkılarda hissettiriyor, en güzel örneğini ise “Peach Sky”da görebiliyoruz. Artık sanatçının kimliği diyebileceğimiz ambiyans sesler ve ritmik yapılar çok başarılı kullanılmış. Bu başarılı kullanımı “The Hunger”da duyabiliyoruz; şarkıda karanlık diyebileceğimiz tonlar kullanılmasına rağmen ambiyans sesler ve rahatsız etmeyen ritmik yapılar sayesinde şarkı boğucu havasından kurtuluyor. Böyle bir tarzdan albümdeki tüm şarkıların birbirine benzemesini bekleyebiliriz belki ama çok farklı kimlikte şarkılar sunuyor albüm önümüze. Bunu da sanırım 5.albümün tecrübesine borçluyuz. Albümde değerlendirmemiz gereken başka bir konu ise şarkı sözleri. Bu noktada biraz hayal kırıklığına uğrasam da albümün geneline baktığımızda göze çarpan bir eksikliğe yol açmıyor.

Lost Girls – Bat For Lashes

Müziğini tek bir sınıfa dahil edemediğimiz Norveçli sanatçı Jenny Hval bu özgünlüğünü The Practice of Love ile yeniden gösteriyor. Özgünlüğünün yanı sıra üretken olmasıyla da dikkat çeken sanatçı 8. albümü The Practice of Love’ı 13 Eylül’de yayınladı. Albüm ismini Valie Export’un 1985 yapımı filminden alıyor.

“Lions” ile çok güzel bir giriş yapıyoruz albüme, devam eden şarkılarda da bu girişin yaratmış olduğu “huzur”, “rüyada olma” ve “odaklanma” hissi devam ediyor. Kısacası herhangi bir sürprizle karşılaşmıyoruz. Müzisyen kimliğinin yanı sıra yazar olan Jenny Hval haliyle harika sözlerle süslemiş albümü. Sakin ve tekrarlayan sesler yakalamaya çalışan sanatçı vokal performansıyla da bu işin altından kalkmış. Elbette parçalar hep aynı sakinlikte devam edip dinleyiciyi sıkmıyor. Zaman zaman parlak ama keskin olmayan klavye sesleriyle ya da ufak ritim değişiklikleriyle canlılık katmayı ihmal etmemiş.

The Practice of Love – Jenny Hval

Bu kadar genç bir yaşta böylesine başarılı bir albüm çıkaran Mahalia’yı öncelikle kutluyorum ve ayakta alkışlıyorum. R&B ve Soul müzik emin ellerde, LOVE AND COMPROMISE bunu gösteriyor. 6 Eylül’de yayınlanan albüm 13 şarkı içeriyor, 43 dakika sürüyor.

Albüm bize zengin sesler sunuyor. Her parçada ilerlerken sürekli farklı sesler, farklı enstrümanlar duyuyoruz. Güzel olan kısmı ise bu seslerin kararında kullanılmış ve fark edilebilir olması; kısacası kullanılan seslerin hepsi çok temiz bir şekilde duyulabiliyor ama parçanın önüne geçmiyor. Bu kadar zengin seslere sahip olan albümün birbirinden farklı birçok parçayı içinde barındırması bizi şaşırtmadı. Albümle ilgili eksik bulmak istersek belki de söylenebilecek tek şey Mahalia’nın potansiyelini gösterebildiği vokal performanslarını yeterince göremiyor olmamız olabilir.

LOVE AND COMPROMISE – Mahalia

Black Belt Eagle Scout’un ya da gerçek ismiyle Katherin Paul’un da belirttiği gibi bu albüm içerisinde yüksek oranda “arkadaşlık” ve “sevgi” barındırıyor. Müziğiyle ve sözleriyle bize bunları çok net hissettiren sanatçı aslında bu temalarla hayata bakış açısını da sorguluyor. 30 Ağustos’ta yayınlanan ve içerisinde 9 şarkı bulunan albüm bize bu sorgulama sürecini anlatıyor. İnsanlarla olan ilişkisinden, yaşadıklarından ilham alan sanatçı bunu albümdeki her şarkıya aktarmayı başarabilmiş, bu yüzden işlediği temaların da etkisiyle bize çok samimi sesler sunuyor. Albüm karmaşık değil; ritim, gitar, vokal hepsi çok sade. Bu noktada belki de albüm kendi içerisinde çeşitliliğini biraz kaybediyor.

At the Party With My Brown Friends – Black Belt Eagle Scout

Farklı bir şeyler dinlemek için müzik tavsiyelerine ihtiyacınız varsa buradan tüm tavsiyelere ulaşabilirsiniz.